Ευκαιρίας δοθείσης...
Δημοτικές εκλογές μεθαύριο, και βέβαια, όταν μας προσκάλεσε ο Αριστείδης Καμάρας στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου του συνδυασμού του «Μια Όαση», και μάλιστα στο Blue Bell, δε χάσαμε την ευκαιρία ώστε να παρευρεθούμε. Οι λόγοι πολλοί, και πέρα από το χώρο στην εξωτερική πλευρά του οποίου κάναμε τα πρώτα παντιλίκια τη δεκαετία του 1970.Ο πλέον σημαντικός ο ίδιος ο υποψήφιος Δήμαρχος Νέου και Παλαιού Ψυχικού αλλά και Φιλοθέης, ο Κύριος Αρίστος του Απόλλωνα Σμύρνης, της Απολλωνάρας, της Πανάθας, το τέλειο μπακ των παιδικών μας χρόνων, ο επιτυχημένος δικηγόρος, ο έμπειρος παράγων. Σήμερα και Πρόεδρος του Γ.Σ. Απόλλων, του δυναμικού ερασιτέχνη, συντονίζει εξαιρετικούς, ευγενείς ανθρώπους, άρρωστους Απολλωνιστές, καλούς μας φίλους. Ανάμεσά τους ο αναγνώστης μας και πιστός των ελληνικών αγώνων οικονομολόγος Λευτέρης Μανδρούκος, ώριμος άνθρωπος, με ενθουσιασμό περίσσευμα. ¶λλος λόγος ότι πρόκειται για «ομάδα». Η «Όαση» είναι πολιτικά άχρωμη (ατού!), αλλά με οσμή από τις μάχες σε γήπεδα και θρανία που έχει δώσει το «boss» της, επιλογή που επαληθεύει και την άποψή μας όταν πρόκειται για Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ψηφίζεις Δήμαρχο και Συμβούλους, γαμώτο, και όχι κόμμα. Και εννοείται πως διαφωνούμε 100% με το φίλο και συναθλητή μας Μιχάλη Κριάδη, που, στο περιθώριο της εκδήλωσης, σχολίασε πως γενικότερα, και όχι βέβαια επί του προκειμένου, πρέπει να μαυριστούν οι συνδυασμοί που υποστηρίζονται από το κυβερνών κόμμα. Μίχα μου, δε θα πάρω. Πιάσαμε πάτο, αλλά θα πρέπει να πολεμήσουμε αλλιώς. Αλλάζοντας καταρχήν κακές συνήθειες, κατεβάζοντας ταχύτητες και βλέποντας το αύριο με συγκρατημένη αισιοδοξία.
Στο τέλος, αν άλλοι χώροι έχουν προβλήματα, ο δικός μας, ο κλάδος του αυτοκινήτου σε αυτήν τη χώρα έχει καταδικαστεί από τους κυβερνώντες σε αργό θάνατο, με σταθερά όμως «βήματα» προόδου. Γιώργης Βασιλάκης, Γιάννος Ιακωβίδης, από τα αρσενικά του χώρου, φόρεσαν κράνη, πέταξαν τα IWC και τα Rolex, τρύπησαν τοίχους, δέχτηκαν ακόμα και προσβολές, δημιούργησαν τέλεια δομημένες προτάσεις, αλλά εντέλει αποδείχτηκε πως ματαιοπονούν. Οι οικονομικοί της κυβέρνησης, για να μη χαρακτηριστούν «κωλοτούμπες» για ακόμα μία αλλαγή σε απόφασή τους, αρνούνται να καταλάβουν ότι η δική μας καταδίκη σε θάνατο δε σώζει το κράτος, που από το πάγωμα της αγοράς αποδεδειγμένα χάνει, ενώ δε θέλουμε να σχολιάσουμε την αντίδραση της Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ). Απλώς δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι έχει θέσει βέτο και αρνείται την «απόσυρση», η όποια ψευτοκουλτουριάρα μας προέκυψε για να σώσει το περιβάλλον. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω στο Θέμα τον έγκυρο και έντιμο Τάκη Τρακουσέλη, που τεκμηριώνει την άποψη περί της ευθύνης της κυρίας με τα fake Hogan και το Jimny (σ.σ.: ευτυχώς, καμία σχέση με τη δική μας Ε.Ξ., που πάει αέρα το δικό της... και ΔΕ ρυπαίνει), αλλά αρνούμαστε να δεχτούμε αυτήν την καταστροφική για 90.000 ανθρώπους άποψη. Απλώς πρόκειται για τη θεωρία: «is no good»!
Απόσυρση γιοκ, λοιπόν, αλλά, από την άλλη, στο πλαίσιο της ευγενούς υπομονής και με συνεπή επιμονή, ελπίζουμε να αλλάξει ο δήθεν φόρος πολυτελείας και οι επιβαρύνσεις ως έξοδα ταξινόμησης. Δε θα σωθεί κανείς, αλλά έτσι ίσως, εφόσον κάποιοι στα επιτελεία των εισαγωγέων έχουν το κίνητρο ώστε, εκτός από διαχείριση, να κάνουν και πολιτική σκεπτόμενοι, υπάρξει ελπίδα να σταματήσει ο κατήφορος. Προ κρίσης και μέχρι σήμερα πωλούνται περίπου τα μισά αυτοκίνητα σε σύγκριση με τον περασμένο χρόνο. Η αγορά, που αναμένεται να κλείσει στα 150.000 αυτοκίνητα, έχει μειωθεί περισσότερο από 30%. Τι άλλο; Το μηδέν; Μακριά από εμάς. Είπαμε, πόλεμος, ακόμα και χωρίς λάστιχα και με ελάχιστη, ίσως και καθόλου βενζίνη._ Στράτης Χατζηπαναγιώτου ([email protected])